در باب بازگشت لاشه ی لپ تاپ مرحوم به اغوش وطن. قربتا الی الله .

 پیشا نوشت 1 : این پست رو با لپ تاپ نوشتم ولی بازهم نمیتونید غلط املایی بگیرید حتی اگر حساسید.نویسنده پیشا پیش به غلط املایی احتمالی خویش مقاومت نشان میدهد .

پیشا نوشت 2 :اقای نامحترم بعد از پنج ماه تلاش بی وقفه و کاراگاه بازی ما گیر افتاد. لاشه لپ تاپ مرحومم رو برگردوندن  و امروز رفتم و تحویلش گرفتم . مثل بچه ای که رفته جنگ شده بود .

پیشا نوشت 3 : اقای نامحترم  بسیار بسیار حرفه ای و با تجربه بودن با سابقه ی شروع کار از سال 75 مبتلا به بیماری خانمان سوز اعتیاد با سابقه ی بیش از 100 مورد ی در ابعاد بسیار بسیار وسیع تر از کوله پشتی

اخرین نشست کتابخوانی که رفتم هفته ی پیش بود . نویسنده ی کتابی با عنوان جرم شناسی که خودش وکیل بود دعوت شده بود و داشت کتابی که نوشته بود را از جنبه های مختلف بررسی می کرد . یکی از بخش های معرفی کتاب این حرف رو زد: مجرمی که اعتیاد داره رو میفرستیم زندان برای اصلاح ، ذات زندان اصلاحه ولی وقتی بیرون میاد حرفه ای تر شده . مجرمی که اعتیاد داره درمانش چیز دیگه س و از اینجور حرف ها .

یک جای دیگه از حرف هاش میگفت : وقتی مجرم رو میارن که با قربانی حرف بزنه اون معذرت خواهی اون صحبت و حرف هایی که رد و بدل میشه خودشون یک جور هایی باعث ارامش اعصاب قربانی و همینطور قلقلک وجدان خوده مجرم برای عدم تکرارشه .

 همه ی این حرف ها رو امروز سر میز صحبت با واسطه ای که  از سمت اقای نامحترم اومده بود به صورت تری دی با کیفیت فورکی (4k) تجربه کردم .  خلاصه که عرض کلام این بود که وسیله ی نوشتمان پیدا شد .

 باشد که بیشتر بنویسم . هر چند این مدت به خاطر همین مشکل اینقدر ننوشتم که برای پست بلند نوشتن ایده ای به ذهنم نمیاد .

پسا نوشت :لپ تاپم برگشته اما هیچ چیزش شبیه قبل نیست . چه حسی دارین لپ تاپ خودتون رو باز کنین ولی رمز روش رو نتونین باز کنین ؟حسی که امروز تجربه ش کردم . برات اشناس ولی باهاش غریبه ای .

برام بنویسید چطور بودید این مدت ؟

برای من این مدت سخت  گذشت ، سخت تر از تمام اوقاتم .از شما چه خبر ؟